[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Tilde on; kontra� ili mi konas artifikon kaj finton, mi
mem, kaj kiam ili eksvingos per la rakedo kontra� min,
87
NA� FABELOJ
eLIBRO
mi eskapos a� fu�os anta� ili, scias? scias? scias vi? Kaj
kiam mi venkos �iujn, mi edzi�os al ri�a amerikanino kaj
poste mi a�etos palacon de Vald�ejn kaj tie sur la teg-
mento mi faros al mi neston, sed ne el ia ordinara paj-
lo, se el rizpajlo kaj marzolano kaj ratafio kaj el marher-
bo kaj �evalkrinoj kaj sciuraj vostetoj, he! Tiel fanfa-
ronis tiu pasero kaj �iumatene bruis, ke Dejvice n li ha-
vas �isloke kaj ke li flugos al Riviero.
Kaj �u li flugis? demandis la merlo de la pino.
Li flugis, da�rigis la regolo en la densejo. Nur li
atendis �is la dudekoka de oktobro pro a�di la militka-
pelon tiun li �ategis kaj matene tuj li ekis suden.
Sed la paseroj neniam flugas suden, kaj tial ili ne konas
la �ustan vojon. Kaj tiu pasero Jo�jo e� ne havis sufi�e da
tinta�o a� mono por povi tranokti en gastejo, vi scias, ke
la paseroj de �iam estas proletoj, �ar dum la tuta tago ili
nur flugetas sur tegmentoj. Mallonge, pasero Jo�jo atin-
gis nur Karda�ova n �e�ice kaj pluen li ne povis, li ha-
vis e� ne monera�on; e� li �ojis, kiam la paserestro en
Karda�ova �e�ice amike diris al li: Ci vagema fripono,
ci nenifarulo, �u ci opinias, ke en Karda�ova �e�ice ni
havas sufi�e da �evalbuloj kaj �eval-ekstrementoj por �ia
vagulo, vagabondo a� senhejmulo? Se ci volas, ke ni
permesu al ci restadon en Karda�ova �e�ice, ci rajtas
beki nek sur la placo, nek anta� gastejo, anka� ne sur
�oseo, kiel ni malnovlo�antoj, sed nur post la garbejo;
88
NA� FABELOJ
eLIBRO
por lo�ejo oni destinas al ci a�toritate pajlofaskon en la
remizeto �e la konskripcia numero kvindek sep. Jen sub-
skribu la konskripcian liston kaj mar�, mi ne vidu cin
plu. Tiel okazis, ke pasero Jo�jo el Dejvice, anstata�
flugi al Riviero, restis en Karda�ova �e�ice.
�u li estas tie �is nun? demandis la kolombo.
�is nun, diris la regolo. Tie mi havas onklinon, kaj
tiu rakontis al mi pri li. Onidire nur li mokas la paserojn
en Karda�ova �e�ice kaj nur brupepas: kia nura enuo kaj
tedo estas al pasero en Karda�ova �e�ice, nek tramon
oni tie havas kiel en Dejvice, nek tiom da a�toj, nek
sportejojn de Slavia kaj Sparta, nu, totale nenion; por
nenio en la mondo li volas morti pro enuo en Karda�o-
va �e�ice, li havas ja inviton al Riviero kaj nur atendas,
kiam venos al li mono el Dejvice. Kaj li tiom satparolis
pri Dejvice kaj Riviero, ke anka� en Karda�ova �e�ice la
paseroj komencis kredi, ke aliloke ili fartus pli bone, kaj
tial ili ne plu atentas sian bekadon kaj nur pepas kaj
bruas kaj grumblas, kiel tion faras la paseroj �ie en la
mondo, kaj diris: �ie aliloke pli da feli� , feli� , feli� .
Jes, a�di�is parueto, sidanta en la kornusa arbedo,
ekzistas tiaj strangaj birdoj. Tie apud Kolin, en tia fe-
kunda regiono, vivis hirundo kaj tiu legoscii�is en �ur-
nalo, ke �e ni oni faras �ion malbone, sed male en Ame-
riko, hometo, tie estas aliaj ruzuloj, kiuj �ion kapablas,
89
NA� FABELOJ
eLIBRO
kaj alion. Tiu hirundo ekintencis, ke �i devas vidi Ameri-
kon. Kaj �i veturis tien.
Kaj kiel? rapidis demandi la regolo.
Tion mi ne scias, diris la parueto, ver�ajne �ipe.
Eble anka� per aer�ipo. �i povis fari por si sur la ventre-
to de la aer�ipo neston a� kabinon kun fenestro, por
el�ovi la kapon kaj eble anka� kra�i malsupren. Konci-
ze, post unu jaro �i denove revenis kaj diris, ke �i estis
en Ameriko kaj tie �io estas alia ol �e ni; ho, tio ne estas
komparebla, kia progreso estas tie, ekzemple neniuj
ala�doj onidire tie estas, kaj la domoj estas tie tiel ege
altaj, ke se pasero havus neston sur tegmento kaj el tiu
nesto elfalus ovo, la ovo estus falanta tiel longe, ke an-
ta� ol �i finfalus, dumvoje elovi�us el �i juna pasero kaj
tiu maturi�us kaj edzi�us kaj havus amason da infanoj
kaj maljuni�us kaj mortus en la benita a�o, do malsup-
ren sur trotuaron anstata� la ovo falus maljuna morta
pasero. Tiel altaj domoj tie estas. Kaj la hirundo anka�
diris, ke en Ameriko �io estas konstruata el betono kaj
ke �i tion lernis; nur �iu hirundoj venu rigardi, �i mon-
tros al ili, kiel oni konstruas hirundan neston el betono
kaj ne el koto, kiel tion la malsa�aj hirundoj faris �is
nun. Kunflugis do �iuj hirundoj de Mnichovo Hradi�te
kaj �aslav kaj P�elou�, el �esky Brod kaj Nymburk, jes
anka� el Sobotka kaj �el�kovice; estis tiom da hirundoj,
ke la homoj devis stre�i por ili dek sepmil tricent kvar-
90
NA� FABELOJ
eLIBRO
dek na� metrojn da telefon- kaj telegrafdrato, por ke la
hirundoj povu sur io sidi. Kaj kiam �iuj hirundoj estis
kune, la amerika hirundo diris: Atentu do, knaboj kaj
knabinoj, kiel en Ameriko oni konstruas domojn alino-
me nestojn el betono. Unue oni alportas amason da ce-
mento. Poste oni alportas amaseton da sablo. Poste oni
surver�as akvon, kaj fari�as ia ka�o, kaj el tiu ka�o oni
konstruas modernan neston. Sed kiam vi ne havas ce-
menton, vi ne konstruos neston el betono, sed nur el
mortero. Oni faras ka�on el kalko kaj sablo, sed la kal-
ko devas esti dehidratigita. Unue mi montros al vi, kiel
oni dehidratigas kalkon. Tion �i diris kaj ek, jam �i flu-
gis al novkonstrua�o, kiun masonistoj estis konstruantaj,
por la ne dehidratigita kalko. �i prenis grajneton en la
beketon kaj ek, jam �i flugis kun �i reen. Sed �ar en la
beketo estas humide, la kalko en la bu�o komencis de-
hidrati�i kaj sibli kaj bruldolori. La hirundo ektimis, fa-
ligis la kalkograjneton kaj ekkriis: Nu do vi scias, kiel la
kalko dehidrati�as. Ajajaj, �i bruldoloras! Hu,hu, pikas!
Oj, oj, oj, a� a� a�, lalala ho, ve hu hu huj huj ho ve brr
uf ho ajajaj, fi, do tiel oni dehidratigas la kalkon! Kiam
la ceteraj hirundoj a�dis �in tiel ege plendi kaj lamenti,
ili ne atendis, kio plu okazos, eksvingetis la vosteton kaj
flugis hejmen. Nu, multe valorus, ili diris al si, ke an-
kau ni bruldolorigu tiel nian bekon! Kaj tial la hirundoj
�is nun konstruas la nestojn el koto kaj ne el betono, kiel
91
NA� FABELOJ
eLIBRO
volis tion instrui al ili la hirundoj el Ameriko. Sed ne-
nio farebla, hometoj, nun mi devas flugi por a�eta�o.
Onjo parueto, a�di�is sinjorino merlo, se jam vi
flugos al la vendoplaco, a�etu al mi kilogramon da lum-
brikoj, sed bele longajn; hodia� mi ne havas tempon por
tio, �ar mi devas instrui flugadon al miaj infanoj.
Tion, najbarino, �ate mi faros al vi, diris la parueto.
Mia kora, tion mi scias, kiom da laboro necesas por in-
strui al la infanoj solide flugi.
Certe vi ne scias, diris sturno sur betulo, kiu al ni
birdoj instruis flugi? Mi diros do tion al vi; mi scias tion
de la karl�tejna korvo, kiu alflugis �i tien, kiam estis
grandaj frostoj. Tiu korvo a�as cent jarojn kaj a�dis tion
de sia avo, al kiu tion diris lia praavo, kiu havis tion de
la praonklo de sia avino el la flanko de la panjo, �i estas
do sanktesankta vero. Vi scias do, ke iam nokte oni po-
vas vidi falantan stelon. Sed tiu falanta stelo tute ne es-
tas stelo; �i estas ora an�ela ovo. Kaj �ar la ovo falas el
la �ielo, �i inkandeski�as pro la granda falo kaj lumas
[ Pobierz całość w formacie PDF ]